In een vorig artikel hebben ik 15 hindernissen uit een Amerikaans artikel aangehaald. Ik heb lijst bijgewerkt met gesuggereerde nieuwe hindernissen. De lijst is niet bedoeld als een publicatie maar als een discussie stuk. Wat vind je ervan, wat kan erbij en wat kan eraf.
Omdat het “leuk” is…..kunnen we een “leedscore” maken waarbij we aangeven hoeveel leed (op een schaal van 1-10) deze hindernis veroorzaakt?
De 16e hindernis is een van de mooiste, met dank aan Ron Legerstee en Alita Jaspar: de IKEA mentaliteit. Ik Kan Echt Alles, waarbij menig professional meent alles te kunnen. Leedscore?
De 17e hindernis komt van Kiki Scheepens. Zij droeg een hele belangrijke hindernis aan: communicatie. “In de meest brede zin van de betekenis van het woord. Want daar waar het gecompliceerde wonden betreft is een goede, heldere en duidelijke communicatie tussen zorgprofessionals onderling onmisbaar.” Blijkbaar behandel je wonden niet in je eentje (tenzij je een IKEA bent) Vaak is de communiatie zowel kwalitatief als kwantitatief onvoldoende. Leedscore?
Katinka Rutjens kwam de 18e hindernis met het heikele onderwerp van compressie: Zij schreef: “De meest onderschatte verpleegtechnische handeling is vlg mij toepassen van compressie. Bij verschillende been ulcera in verschillende situaties bij verschillende mensen moet je echt verschillende technieken en producten in ACT toepassen! Dit wordt door de meeste niet begrepen en zwaar onderschat. Je kunt een wond nog zo mooi en effectief hebben verzorgd… zonder toegespitste compressie duurt het nog steeds eeuwen voordat ie dicht is. Nadruk moet dus op beide liggen… verder gelden alle andere 15 hindernissen ook voor compressie.” recent onderzoek toont aan dat echt goede compressie niet zo heel veel voorkomt. Leedscore?
De 19e hindernis komt van Ron Legerstee: “Richtlijnen en Protocollen. Het blind volgen daarvan maakt nadenken overbodig, terwijl ons idee ‘alles zeker te weten’ erdoor wordt versterkt.” Ron heeft helemaal gelijk, ik zeg zelf altijd: “als je je jas ophangt, hang dan niet je hersens ernaast maar neem die mee” Leedscore?
De 20e hindernis komt van Annalyn Garcia. Nou ja het is meer een klaagzang maar ik wil hem jullie niet onthouden: “Too much bureaucracy, too much infos, too much loss of time and wrong choices of products… still we have to go back to the basics…” Leedscore?
De 21e hindernis komt van Ginny Mezei. “De patient is onvoldoende eigenaar van de wond. Pas als de patient aan het stuur zit gaat het beter.” Gek genoeg is non -compliance één van de voorbeelden waarbij de patient stevig aan het stuur zit. Iets om over na te denken. Leedscore?
De 21e hindernis komt …. misschien wel van jou.
Overigens
Ton Lassing vond twee zaken niet in de haak, 1 een artikel uit verband halen en dan de mij welgevallige punten presenteren. Dat heb ik inderdaad gedaan, maar met toestemming van de auteur. (Altijd wel even vragen). En het doel van het oorspronkelijke artikel was niet het doel van dit artikel, dus net zoals bij het citeren in een artikel, je geeft aan wat in jouw artikel past en waar het vandaan komt, je gaat niet het hele artikel woord voor woord overnemen.
Het tweede punt was dat je beter in een (wetenschappelijk) tijdschrift kunt communiceren want dan blijft je tekst bestaan. Ook daar heeft hij een punt, alleen zie ik dat anders. Als mijn doel is om een punt te maken of iets te beschrijven is een tijdschrift de beste optie. Als je doel is om samen met een groep mensen te communiceren, dan gebruik je daar typisch geen tijdschrift voor maar sociale media en sociale gelegenheden. Waarvan akte.
Hieronder staan de 15 hindernissen uit het vorige artikel.
De 15 hindernissen:
De eerste hindernis die wordt genoemd is inadequate anamnese van de patiënt, de wond en de omgeving van de wond. Nog steeds is onze anamnese niet optimaal, iedereen is van mening dat hij of zij het heel goed doet, maar als dat zo is, hadden we toch echt minder en minder langdurige wonden. Leedscore?
De tweede hindernis is dat de oorzaak van de wond niet wordt aangepakt, ik hoorde laatst weer dat een huisartsen groep heeft besloten om bij beenwonden maar geen enkel-armindex uit te voeren. Het is ook niet ongebruikelijk dat bij presentatie in een gespecialiseerd wondcentrum ineens wel de onderliggende oorzaak wordt ontdekt. Leedscore?
De derde hindernis is het gebruik van geavanceerde producten zonder eigenlijk goed te snappen wat je doet. Zodra je iets anders doet dan de wond bedekken, ga je spelen met de gebeurtenissen in de wond, dan is het heel handig om te weten wat nou precies het effect is van een interventie. Dan hebben we het niet alleen over verbanden. Gewoon proberen is hetzelfde als spaghetti tegen de muur aan het gooien om te kijken wat “al dente” is. Je zou gewoon moeten weten hoe je een wond behandeld. Leedscore?
De vierde hindernis die in het artikel wordt genoemd is dat door de invoer van allerhande formularia je niet meer kunt beschikken over juist dat hulpmiddel wat voor deze patiënt het verschil kan maken. Dan moet je alleen wel zeker weten dat je geen last hebt van de derde hindernis, heel vaak worden ook maar gewoon dure producten ongericht ingezet, de spaghetti methode. Leedscore?
De vijfde hindernis is het geven van onduidelijke aanwijzingen over het te voeren beleid. Daar maakt ze ongeveer iedereen zich schuldig aan, de ene door te zeggen; “doe er maar verbandje op” en de ander door een goede aanwijzing te negeren omdat je het toevallig even druk hebt of omdat je zelf van mening bent dat je het ook goed snapt. Leedscore?
De zesde hindernis bestaat uit het gebruiken van een product zoals het niet bedoeld is. Dit kan zijn dat je op basis van goede gronden een product “off-label” gebruikt. Maar veel vaker wordt er iets op gedaan omdat het bij die andere patiënt ook werkte. Of omdat je het probleem niet helemaal doorhebt. Of omdat het nu eenmaal zo geleverd is. Leedscore?
De zevende hindernis bestaat uit het gebruik van het verkeerde product, een wond heeft de onhebbelijkheid om ineens meer of minder exsudaat te gaan produceren, dan is het handig als je dat weet en daar je hulpmiddelen op aanpast. En er zijn natuurlijk heel veel andere manieren waarop je het verkeerde product kunt inzetten en die komen allemaal voor. Leedscore?
De achtste hindernis is kosten, kosten gaan voor de baat uit maar al te vaak wordt een wat kostbaarder interventie om financiële redenen niet ingezet, of juist wel, bijvoorbeeld het te snel inzetten van dure (verpleegkundig) specialisten. Overigens is het wel van belang je dure producten alleen maar inzet als je echt begrijpt waar je mee bezig bent, zie hindernis drie. Leedscore?
De negende hindernis is gebrek aan vergoeding, daar weet ik niet zoveel van. Leedscore?
De 10e hindernis is ook weer een pijnlijke, incompetentie bij de behandelaar. In het artikel gaat het zoals volgens mij over incompetentie van medici, niet onbekend in Nederland. Te veel mensen trappen in de val van de gemakkelijke wond. Onder het motto, “if you only have a hammer, every problem looks like a nail” krijgen veel behandelaren wonden eenvoudig dicht met bijvoorbeeld compressietherapie. Dat wil niet zeggen dat het goede wondbehandelaren zijn. Het wil veel vaker zeggen dat je gewoon doet wat je altijd gedaan hebt omdat je daar vaak goede resultaten mee bereikt hebt. Dat is iets heel anders dan, na goede anamnese, een gericht beleid inzetten. Verder zie ook hindernis vijf. Leedscore?
De 11e hindernis is het combineren van producten die elkaar helemaal niet aanvullen, ook daar heb ik niet zo’n helder beeld van maar er zijn vast genoeg professionals die hier hele duidelijke voorbeelden van hebben. Leedscore?
De 12e hindernis is het niet volgen van de aanwijzingen van de producent, recent begreep ik dat het ook in Nederland toch regelmatig voorkomt dat een product niet volgens de aanwijzingen wordt toegepast, met alle gevolgen van dien. Hoe vaak komen we vandaag de dag nog tegen dat een product ondersteboven is aangebracht? Leedscore?
De 13e hindernis is een slechte voorbereiding van het wondbed, ook hier moeten we het dan toch we hebben over onvoldoende debridement en/of bescherming van de wondranden. Vooral niet goed debrideren komt veel vaker voor dan zou moeten. Leedscore?
De 14e hindernis is het niet goed begrijpen van de wetenschap achter het product. Persoonlijk zie ik dit af aan de producten die tegenwoordig veel gebruikt worden, dat zijn toch vaak gewoon verbanden op de wond terwijl de wetenschap zich echt met heel andere dingen bezig houdt. Er zijn heel veel meer interventies die niets met verband te maken hebben maar wel effectief zijn. Alleen zul je daarvoor wel iets meer moeten verdiepen in de gebeurtenissen in de patiënt en in en rond de wond. Leedscore?
De 15e hindernis is een inadequate en verkeerd geplande evaluatie om het effect van het product te evalueren. Het mooiste voorbeeld is natuurlijk als je een hele lastige wond hebt die pas in een aantal maanden gaat sluiten, dan ga je echt niet in twee weken zien of je interventie effect heeft. Het gevolg kan zijn dat je om de zoveel tijd van product wisselt, waarbij vaak steeds ingewikkelder producten worden ingezet die eigenlijk helemaal niet zoveel toevoegen. Leedscore?
Kortom, kunnen we ons eigen Nederlandse lijstje maken?We hebben in Nederland iets van 300-500.000 patiënten op jaarbasis, dat mogen van mij best wat minder worden. Dat lukt alleen als we met z’n allen de discussie over problemen en oplossingen aangaan.
https://www.todayswoundclinic.com/articles/wound-dressing-selection-more-choice#comment-756